WZORZEC RASY

Wzorzec rasy Berneński pies pasterski

Wzorzec FCI. 45  z dnia 12 marca 1993
Berner Sennenhond 
Dürrbächlerd

Kraj pochodzeni

Szwajcaria.

Użytkowość:

Pierwotnie pies stróżujący, pasterski i pociągowy w gospodarstwach rolnych, obecnie również 
rodzinny i wszechstronny pies pracujący.

Klasyfikacja FCI:

Groep II, sekcja 3. Szwajcarski pies pasterski bez certyfikatu użytkowego.

Krótki historyczny

przegląd:

Berneński pies pasterski to pies gospodarski o starożytnym pochodzeniu, który był trzymany w regionie przedalpejskim i części wewnętrznej kraju w okolicach Berna jako pies stróżujący, pociągowy i poganiający.
 
Po przysiółku i gospodzie Dürrbach koło Riggisbergu, gdzie ten długowłosy, trójkolorowy pies podwórkowy był szczególnie pospolity, nadano mu pierwotną nazwę: „Dürrbächler”.
 
W latach 1902, 1904 i 1907 takie psy były już wystawiane na wystawach, ale w listopadzie 1907 roku niektórzy hodowcy psów z Burgdorfu postanowiło się zorganizować, aby wyhodować rasę w czystej postaci. Założyli „Szwajcarski Klub Dürrbachlera” i ustalili cechy rasy.
 
W 1910 roku 107 zwierząt zostało wystawionych na wystawie psów rasowych w Burgdorfie, gdzie wielu rolników z okolicy przyjechało ze swoimi psami rasy Dürrbächler.
 
Odtąd rasa, idąc w ślady innych szwajcarskich psów pasterskich, zwanych odtąd „berneńskimi psami pasterskimi”, szybko zyskała przyjaciół w całej Szwajcarii, a wkrótce także w sąsiednich Niemczech.
 

Dziś berneński pies pasterski jest znany i ceniony na całym świecie jako pies rodzinny dzięki atrakcyjnemu trójbarwnemu umaszczeniu i zdolnościom adaptacyjnym.

Wrażenie ogólne:

Długowłosy, trójkolorowy, więcej niż średniej wielkości, potężny i zwinny pies użytkowy o mocnych kończynach; harmonijny i proporcjonalnie zbudowany

Ważne proporcje ciała (rozmiar):

Stosunek wysokości w kłębie do długości ciała ok. 9 : 10; raczej krępy niż wysoki.

Charakter i zachowanie:

Pewny siebie, spostrzegawczy, czujny i nieustraszony w codziennych sytuacjach, łagodny i oddany w kontaktach z zaufanymi osobami, pewny siebie i życzliwy dla obcych; przeciętny temperament, posłuszny.

Głowa

Mocna: czaszka bardzo lekko wysklepiona, widziana z profilu i z przodu; Bardzo wyraźny, ale niezbyt mocny, stop, słabo zaznaczona bruzda cołowa. Mocna, średnio długa, prosta kufa.

Nos:

Czarny.

Wargi:

Słabo rozwinięte i dopasowane, czarne.

Uzębienie:

kompletne, mocny zgryz nożycowy.

Oczy:

Ciemnobrązowe, w kształcie migdałów, z dobrze przylegającymi powiekami.

Uszy:

Trójkątne, lekko zaokrąglone, wysoko osadzone, średniej wielkości, w stanie spoczynku płasko przylegające.

Szyja:

Mocna, muskularna, średniej długości.

Ciało:

Mocne, kompaktowe.

Pierś:

Sięgająca do łokci, szeroka z wyraźnym przedpiersiem; klatka piersiowa o szerokim owalnym przekroju.

Grzbiet:

Mocny i prosty.

Lędźwie:

Szerokie i potężne.

Zad:

Łagodnie zaokrąglony.

Brzuch:

Nie podciągnięty.

.

Ogon:

Gęsto owłosiony, sięgający co najmniej do stawu skokowego, zwisający w stanie spoczynku, noszony w ruchu na wysokości grzbietu lub lekko powyżej.

Kończyny.

Informacje ogólne:

Dość szeroko ustawione, proste i równoległe patrząc z przodu.

Łopatki:

Długie, mocne, ukośnie umieszczone, z kością ramienną tworzącą niezbyt rozwarty kąt, przylegające i dobrze umięśnione.

Łapy przednie:

Prawie równoległe, mocne.

Stopy:

Krótkie, okrągłe i zwarte; Palce dobrze wysklepione.

Kończyny tylne ogólnie:

Widziane od tyłu proste, ustawione nie za wąsko; tylne śródstopie i łapy nie wykręcone ani do wewnątrz, ani na zewnątrz; Wilcze pazury należy usunąć.

Uda:

Raczej długie, widziane z boku z podudziem tworzącym wyraźny kąt, szerokie, mocne i dobrze umięśnione.

Stawy skokowe:

Mocne i dobrze ukątowane.

Ruch:

Przestronny, równy ruch we wszystkich chodach, przestrzenny swobodny wykrok z przodu i dobry napęd z tylnych kończyn; W kłusie, widzianym z przodu i z tyłu, kończyny poruszają się w linii prostej.

Szata.

Struktura sierści:

Długie, proste lub lekko pofałdowane.

Maść:

Ciemnoczarna maść podstawowa z głębokim, brązowo-czerwonym podpalaniem na policzkach, nad oczami, na wszystkich czterech kończynach i na klatce piersiowej oraz z następującymi białymi oznaczeniami:
• Czysto biały, symetryczny rysunek na głowie. Biała strzałka rozszerza się w kierunku nosa po obu stronach, tworząc białe oznaczenie na pysku.
• Biała strzałka nie powinna zachodzić na plamy nad oczami, a białe oznaczenia na pysku powinno sięgać najwyżej do kącików warg.
• białe, umiarkowanie szerokie, ciągłe znaczenia na szyi i klatce piersiowej.
• Pożądane: białe łapy, biała końcówka ogona.
• Dozwolone: mała biała plamka na karku i/lub mała biała plamka przy odbycie.

Rozmiar:

Samce: 64-70 cm wysokości w kłębie, najlepiej 66-68 cm.

Suki: 58-66 cm wysokości w kłębie, najlepiej 60-63 cm.

Błędy:

Każde odstępstwo od powyższych punktów należy uznać za błąd. Ocena musi być proporcjonalna do wagi odstępstwa i musi uwzględniać stopień, w jakim dotyczy ono istotnych kwestii.
• delikatny kościec
• Przodozgryz i tyłozgryz
• brak zębów innych niż maksymalnie dwa P1 (przedtrzonowe); M3 nie są brane pod uwagę
• entropia, ekstropia
• zapadły grzbiet, zbyt ciężki zad, opadająca linia grzbietu
• zakręcony ogon lub złamany ogon
• jasne puszące się włosy
• Kolor i oznaczenia
• Brakujące białe oznaczenia główne
• zbyt szeroka biała strzałka i/lub białe znaczenia na pysku, które wyraźnie wystają poza kąciki warg
• duża biała plama na karku
• Biały pierścień na szyi
• biały na przednich nogawkach, który wyraźnie wystaje ponad środek śródstopia (buta)
• Niepokojąco asymetryczne oznaczenia na głowie i klatce piersiowej
• czarne plamy i paski w kolorze białym na klatce piersiowej
• zanieczyszczona biel (silne plamy pigmentacyjne)
• brązowe lub czerwonye przesianie czarnej maści podstawowej
• niepewny/niestabilny charakter, agresywność

Wady dyskwalifikujące:

• Rozszczepiony nos
• niebieskie oko (+ oko szklane/porcelanowe), niebieskie plamki w tęczówce (= Birkauge)
• krótkie włosy lub twarde włosy (stockhare)
• brak trójkolorowego wzoru
• Maść podstawowa inna niż czarna.
PS:

Samce muszą posiadać dwa wyraźnie normalnie rozwinięte jądra, znajdujące się w całości w mosznie.

Polskie tłumaczenie szwajcarskiego wzorca rasy.